Begin boekdrukkunst
De boekdrukkunst is uitgevonden door Johannes Gutenberg (rond 1450), die in die tijd boeken vermenigvuldigt in de stad Mainz.
Incunabeldrukkers
Incunabelen of wiegendrukken zijn boeken gedrukt vanaf de uitvinding van de boekdrukkunst tot en met het jaar 1500. Er worden in het laatste kwart van de vijftiende eeuw in Gouda een tiental drukkers onderscheiden. Sommigen kennen we alleen bij een noodnaam. Het is waarschijnlijk dat enkelen van die drukkers met noodnaam identiek zijn met bij name bekende drukkers. Maar we hebben geen 100% zekerheid, vandaar dat ze in de literatuur toch apart genoemd blijven worden.
- Gerard Leeu (floruit. Gouda 1477-1484; fl. Antwerpen 1484-1492)
- Drukker van Teghen die strael der minnen (fl. 1484)
- Godfried van Os (fl. 1486-)
- Govaert van Ghemen (fl. 1486-1510)
- Drukker van de Opus minus (= Godfried van Os?) (fl. 1488)
- Collatiebroeders (fl. 1492-1497)
- Drukker van de Blaffert (= Collatiebroeders) (fl. 1492-1493)
- Drukker van Godevaert van Boloen (= Collatiebroeders?) (fl. 1486-1489)
- Drukker van de Chevalier délibéré (= Collatiebroeders?) (fl. 1498)
- Drukker van Die jeeste van Julius Caesar (fl. 1496-1504)
Gerard Leeu
De Goudse boekdrukker Gerard Leeu (circa 1445/1450-1492) introduceert een aantal belangrijke vernieuwingen in het drukproces.
Houtsneden
Afbeeldingen in vroege gedrukte boeken werden, middels in reliëf uitgesneden houtblokken, samen met de tekst op het blad gedrukt.
Govaert van Ghemen
De facsimile uitgave uit 1902 naar de druk van circa 1486 door Govaert van het toneelstuk over 'Lantsloet en die scone Sandrijn'.
Gedrukte registers
Na de dood van Leeu in 1492 nemen de Goudse collatiebroeders een deel van het lettermateriaal over en beginnen daarmee een drukkerij.